مدتي پيش در حال گشت و گذار در بين مقالات چند سال اخير بودم كه چشمم به مقاله جالبي افتاد. در اين مقاله شكايات مربوط به پوست و زيبايي در پزشكي قانوني تهران بررسي شده بود. به نظرم آمد آوردن اين مطلب در اين مجله ممكن است براي ديگران هم جالب باشد. ضمن اينكه دانستن اينكه بيشتر پرونده ها در چه مواردي بوده است، براي ما تجربه ي مفيدي است و به ما در انتخاب صحيح مراكز درماني كمك مي كند. اين مطالعه توسط دكتر اطهر معين و در سال 90 انجام شده است.
نتايج منتشر شده در اين مطالعه نشان مي دهد كه معمولا ً شكايات از سوي افرادي بوده است كه داراي مدرك تحصيلي ديپلم و خانه دار بوده اند. تصور ما بر اين است كه درصد بالايي از مخاطبان اين مجله زيبايي هم همين دسته از خانم ها هستند. بنابراين نقطه اشتراك مهمي است كه رسالت ما را يادآور مي شود. رسالت ما در اطلاع رساني است. مهم اين است كه بدانيد آگاهي پيش از انجام هرگونه عمل زيبايي حتي اعمال ساده از پشيماني بعد از آن جلوگيري مي كند. به طور كلي مهمترين شكايات از پزشكان در موارد زير بوده است:
- عارضه ي ليزر- جوشگاه و تيرگي پوست (25%)
- آتروفي پوست و نارضايتي از كاشت مو (20%)
- عارضه ي تزريق ژل و بوتاكس (16%)
- عارضه ي تزريق كورتون در پوست (13%)
- عارضه ي تجويز داروي موضعي (8%)
- عارضه لايه برداري (7%)
- عارضه كوتر (3%)
- ساير ….
چه انتظاري داشته باشيم؟
نويسنده اين مقاله عنوان مي كند كه يكي از علل شكايات، انتظارات نا به جاي بيماران و تعجيل در دستيافتن به نتيجه است. به شخصه بارها مراجعاني را ديده ام كه به خاطر كم صبري ميزان بيشتري از دارو را مصرف كرده اند يا به سراغ داروهايي با عوارض جانبي بيشتر ولي عملكرد سريعتر رفته اند. حتي چندين مورد با افرادي برخورد داشتم كه پزشك خود را تعويض كرده اند و بعد داروي هر دو پزشك را بدون اطلاع آنها با هم مصرف كرده اند. اين تعجيل در درمان چيزي جز عوارض و يا بازگشت مشكل پس از مدت كوتاهي در پي ندارد. بنابراين گاهي خود مراجعان هم در بروز مواردي كه منجر به اين شكايات مي شود موثر هستند. در درمان بيماري هاي پوستي يا روش هاي زيبايي بايستي انتظارات معقولي داشته باشيد. در غير اين صورت با بيشترين هزينه، كمترين نتيجه را خواهيد داشت.
انتخاب مركز درماني مناسب
اين روزها كه تبليغات در اين زمينه به خصوص از طريق شبكه هاي اجتماعي زياد شده است، بايد خيلي مراقب افراد و مراكزي باشيد كه مجوزهاي درماني لازم را ندارند. حتي برخي از كلينيك ها يا مطب هاي داراي مجوز، براي انجام اعمال جراحي از افراد غير متخصص استفاده مي كنند. گاهي ديده شده است كه در آرايشگاهها يا مراكزي كه تحت عنوان زيبايي به وجود آمده اند ولي فاقد حضور پزشك و تجهيزات لازم هستند، اعمال تهاجمي مثل تزريق ژل و بوتاكس انجام مي شود. در مطالعه مذكور بيشترين درصد پزشكان در محدوده سني 30-39 سال و مرد بوده اند. البته به اين معني نيست كه همه پزشكان با اين مشخصات غير قابل اعتماد هستند ولي نشان دهنده تاثير ميزان تجربه پزشك و جسارت او در اين مسئله است.
اگر اطلاعات بيشتر يا نظري در اين رابطه داريد، حتما ً با ما در ميان بگذاريد.